22-5-3-31
The Enigmatic Status of Womanhood in Alice Walker’s The Color Purple: A Postcolonial Approach
Roshna Rasheed Sabry
Faculty of Arts, Soran University
DOI: http://doi.org/10.31918/twejer/2253.31
Abstract
This paper applies postcolonial literary criticism to examine the problematic status of womanhood as preoccupying the position of subalternity in the colonized society by means of investigating Alice Walker’s The Color Purple (1982). Given this, it explores the postcolonial conceptions as reflected and employed in the novel. Therefore, this study argues that the constructs of double colonization and double oppression problematize the status of the colonized woman in The Color Purple in which most of the women characters suffer from double-edged policy as enacted against them. Women in the novel are systematically exposed to both the colonial power and the patriarchal system simultaneously. The research, meanwhile, thoroughly criticizes the racialized policy and mindset thereby analyzing the discursive discrepancies and polarizations between the so-called unequal pillars of blackness and whiteness that signal the constructed identitarian subjects in the novel. In the light of this, the paper showcases the depictive paradigms of slavery in The Color Purple, demonstrating that slavery acts as a hidden structure of family construction and blurs the self-image of black women. In addition, the paper further contends that the characters’ methods of language use are another means whereby the individuals’ identities, worldviews and their positions in the world are determined. Finally, the paper argues that Alice Walker’s The Color Purple attempts to criticize feminism for neglecting the black women rights when their resistance to the oppression is at issue.
Keywords: The Color Purple, postcolonialism, womanhood, double oppression, sisterhood, resistance.
References
- Ahmed, H. (2022) Internal Orients: Literary Representations of Colonial Modernity and the Kurdish ‘Other’ in Turkey, Iran, and Iraq. (USA, New York: Brill).
- Arendt, H. (1968) The Origins of Totalitarianism. (San Diego CA: Harvest/Harcourt).
- Ashcroft, B. (2001) Post-Colonial Transformation. (London & New York: Routledge).
- Bressler, C. E. (2011) Literary Criticism: an Introduction to Theory and Practice. 5th ed. (Boston, Longman).
- Davis, A. Y. (1981) Women, Race and Class. (New York, Ventage books).
- Harlow, B. (1987) Resistance Literature. (New York and London, Methuen, Inc.).
- Knepper, W. (2011) Postcolonial Literature: Texts, Contexts, Connections. (Malaysia: York Press).
- Krishna, S. (2009) Globalization and Postcolonialism: Hegemony and Resistance in the Twenty-First Century. (Lanham MD: Rowman & Littlefield).
- Lyotard, J. F. (1984) The Postmodern Condition: A Report on Knowledge. Trans. by Geoff Bennington and Brian Massumi (Minneapolis: University of Minnesota Press).
- McLeod, J. (2012) Beginning Postcolonialism, 2nd ed. (Manchester, Manchester University Press).
- Medeiros, P. de. (2003) “Poetry shall not serve: Poetry and Political Resistance”, eLyra 1 (2003): 82.
- Nyar, K. P. (2008) Postcolonial Literature: An introduction. (Delhi, Pearson Longman).
- Pavel, E. (2011) Periculture and Post colonialism inside The Color Purple: Bulletin of the Transylvania University of Brasov Series IV: Philology and Cultural Studies, Vol. 4 (53) No.1.
- Petersen, K. H. & Rutherford, A., ed. (1986) A Double Colonization: Colonial and Post-Colonial Women’s Writing. (Oxford: Dangaroo, 1986).
- Spivak, G. C. (1988) Can the Subaltern Speak? In: Marxism and the Interpretation of Culture, Nelson C. and Grossberg L. (ed.) (Urbana/Chicago: University of Illinois Press).
- Thiong'o, N. W. (1972) Homecoming: Towards a National Culture. (London: HEB).
- Walker, A. (2004) the Color Purple. (New York, Orion Publishing Group).
- Young, R. J. C. (1995) Colonial Desire: Hybridity in Theory, Culture and Race. (London & New York: Routledge).
پوختە
ئەم توێژینەوەیە کار لەسەر مەزراندنی ڕەخنەی ئەدەبی پۆستکۆلۆنیال دەکات بەمەبەستی شیکارکردنی دۆخی کێشەداری ژنبوون، کە پێگەی سوبالتێرنی بەرجەستەدەکات لە کۆمەڵگەی کۆلۆنیالیزەکراو، لەڕێگەی ڕۆمانی کەلەر پێرپل (١٩٨٢)ی ئالیس وۆکەر. لەم سۆنگەیەوە، لێکۆڵینەوەکە شەنوکەوی وێناکراوە پۆستکۆلۆنیەکان دەکات هەروەکو لە ڕۆمانەکە نەخشەکێشراون. ئەم توێژینەوەیە ئەوە دەردەخات کە دروستکراوەکانی کۆلۆنیالیزەکردنی دووسەرە و ستەمی جووتجەمسەری شوێنگەی ژنی کۆلۆنیالیزەکراو لە کەلەر پێرپڵ کیشەداردەکات، کە تیایدا زۆربەی کارەکتەرە ژنەکان لەژێرسایەی سیاسەتی جووتجەمسەری دەناڵێنن کە لە دژیان وەگەرخراوە. ژنان، لە ڕۆمانەکەدا، لە یەککاتدا ڕووبەڕووی هێزی کۆلۆنیالیی و سیستەمی نێرسالاریی ڕێکخراو دەبنەوە. لەهەمانکاتدا، توێژینەوەکە، لەڕێگەی شیکارکردنی جیاکاری و جەمسەرگیرییە دروستکراوەکان لەنێوان دوانەی نایەکسانکراوی ڕەشپێستی و سپیپێستی کە نیشاندەری سوبژێکتەی ناسنامەییی دروستکراون لە ڕۆمانەکە، بەووردی ڕەخنە لە سیاسەت و دنیابینیی ڕەگەزخوازی دەگرێت. لەژێر ڕۆشنایی ئەمەشدا، باسەکە ڕەهەندە وێناکراوەکانی کۆیلایەتی لە کەلەر پێرپل دەخاتەبەرچاو، بەخستنەڕووی ئەوەی کۆیلایەتی پێکهاتەیەکی شاراوەی بونیادنانی خێزانە و هەلدەستێت بە شوێنبزرکردنی خود-وێنەی ژنانی ڕەشپێست. توێژینەوەکە هەروەها دەریدەخات کە میتۆدەکانی بەکارهێنانی زمانیی کارەکتەرەکان ئامرازێکی ترن بەرەو بڕیاردان لە ناسنامەی تاکەکان و دنیابینی و شوێنگەکانیان لە جیهان. لەکۆتاییدا، ئەم باسە دەریدەخات کە چۆن کەلەر پێرپلی ئالیس وۆکەر ڕەخنە لە فێمینیزم دەگرێت بۆ ئەو نادیدەگرتنانەی دەرهەق بە ژنانی ڕەشپێست پیادەی دەکات لەسەروەختی بەرگریکردنیان بەرانبەر ستەم و زۆرداری.
وشە کلیلییەکان: کەلەر پێرپل، پۆستکۆلۆنیالیزم، ژنبوون، ستەمی جووتجەمسەری ،خوشکایەتی، بەرگری
الملخص
يطبق هذا البحث النقد الأدبي ما بعد الاستعمار لفحص الوضع الإشكالي للنسوية باعتبار ان هذا الوضع يشغل موقع التبعية في المجتمع المستعمر وذلك عن طريق التحقيق في كتاب "اللون الأرجواني" (1982) ل أليس والكر. بالنظر إلى هذا، البحث يستكشف مفاهيم ما بعد الاستعمار كما ورد وتم استخدامه في الرواية. لذلك ، تجادل هذه الدراسة بأن مفاهيم الاستعمار المزدوج والقمع المزدوج تشكل إشكالية لوضع المرأة المستعمرة في "اللون الأرجواني"، حيث تعاني معظم الشخصيات النسائية من سياسة ذات حدين التي تم سنها ضدهن. تتعرض النساء في الرواية بشكل منهجي لكل من السلطة الاستعمارية والنظام الأبوي في ان واحد. في هذه الأثناء، ينتقد البحث بدقة السياسة والعقلية العنصرية، وبالتالي يحلل التناقضات والاستقطابات الخطابية بين ما يسمى بالقطبين غير المتكافئين من السواد والبياض التي تشير إلى المكوَّنات الهووية المبنية في الرواية. في ضوء ذلك، يعرض البحث فكرة العبودية المصورة في "اللون الأرجواني"، مما يدل على أن العبودية تعمل كهيكل خفي لبناء الأسرة وتشوش الصورة الذاتية للمرأة السوداء. بالإضافة إلى ذلك، تؤكد الدراسة أيضًا أن أساليب الشخصيات في استخدام اللغة هي وسيلة أخرى يتم من خلالها تحديد هويات الأفراد ووجهات نظرهم للعالم ومواقعهم في العالم. أخيرًا، يجادل البحث بأن كتاب "اللون الأرجواني" ل أليس والكر، يحاول انتقاد الحركة النسوية لإهمالها حقوق النساء السود عندما تكون مقاومتهن للقمع هي القضية.
الكلمات المفتاحية: اللون الأرجواني، ما بعد الاستعمارية، النسوية ، القمع المزدوج ، الأختية، المقاومة.